यो पनि एउटा रहर

”यसपल्ट पनि बाली लागेन”– छापिए पछि लेखेका कविताहरू यसरी सङ्ग्रहका रूपमा निकाल्ने रहर नै भयो यो । यस रहरलाई यसरी अहिले नै ल्याउने कार्य कति उचित हो र हैन अब पाठकहरूका हातमा सुम्पेको छु । कवितालाई मैले कसरी मानेको छु वा कविता बारे मेरो के धारणा रहेको छ ? – भन्ने प्रश्नमा म जान चाहेको छैन । मैले अगाडिका सङ्ग्रहहरूमा नै भनी सकेको छु । त्यो भन्दा पनि मलाई लागेको छ– मेरा कविताले नै कविता बारे मेरो धारणा बताइ रहेछन् ।

“यो झापा हो” मैले लेखेका कवितामा अलिक लामो कविता भएको छ । मैले झापा पसेदेखिनै देखेका, भोगेका, नजिकबाट नियालि रहेका केही कुराहरू यस कवितामा उतार्ने जमर्को गरेको छु । मलाई लाग्छ, झापा जति देखिन्छ, वास्तवमा झापा त्यो भन्दा धेरै छ । त्यसैले पनि झापाका बरेमा कविता लेख्दा एउटा कवितामा सकिँदैन । फेरि मलाई लागेको छ – मैले नदेखेका कुरा पनि झापामा धेरै छन् । मैले आफै भोगेको परिवेशका केही कुराहरू मात्र खोतल्ने प्रयास गरेको छु ।

यी कवितामा मैले जे भन्नुपर्ने भनिसकेको छु । अब त मसँग पाठक र समीक्षकका कुरा सुन्ने जिज्ञासा र कौतूहल मात्र बाँकी रहेको छ । चूडामणि रेग्मी, जो मेरा गुरु हुनुहुन्छ, मेरो साहित्यिक गतिका सारथि पनि हुनुहुन्छ । यो पुस्तक उहाँको प्रेरणा, हौसलाबाट मात्र यसरी सम्भव भएको छ । यस पुस्तकको भूमिका लेखेर यस पुस्तकको महत्व समेत उहाँले बढाई दिनुभएको छ । म उहाँ प्रति आभार व्यक्त गर्छु । यो पुस्तक प्रकाशनका लागि उत्साहित रहेर प्रकाशनको व्यवस्थापन गर्ने मेरी बुहारी हीमाको उत्साह कान्छो छोरा सुशान्तको रहर र लगनशीलका समेतबाट मात्र यो पुस्तक प्रकाशन सम्भव भएको छ । यो जस्तो भएपनि अब पाठकका हातमा छाडेकोछु ।

लीला उदासी
२०६६ बैशाख
चारपाने –१, झापा

विषय-सूची