आतङ्कवाद
एउटा समाचार छ –
घरबार छाडेर लाखौँ –लाख मान्छेहरू
अर्को मुलुकको शरणका लागि
सिमानामा एकत्रित भैरहेछन्
र युद्ध आफूतिर नआओस् भनेर
हत्केलाले छेक्दै
युद्धको आतंङ्कले लखेटेका मान्छेहरू
सिमानामा भोक र रोगले मर्दै छन् ।
अर्को समाचार छ –
अफगानी आकाशबाटै – बम चिप्लिएछ !
हुलका हुल गृहस्थीहरूका टाउकोमा बजारिएछ !
स्कूलबाट फर्कदै गरेका नानीहरूको
हात, खुट्टा र छाती कता छरियो कुन्नि ?
टाउकोमात्र स्कूल ब्यागको छेवैमा रहेछ !
अमेरिकाले खसालेको बम अलिक नमिलेर
केही गृहस्थीहरूको अवसान भएछ
नवजात शिशुहरू / सुत्केरीहरू
सालनालसहित दिवङ्गत भएछन् !
अहिले अफगानिस्तानमा युद्ध चल्दै छ
त्यहाँका नवजात शिशु, सुत्केरी आमा र
स्कूले नानीहरू आतङ्कवादी भएका छन्
किन भने उनको देशमा बिन लादेन बसेको छ
अनि त अमेरिका नानी र सुत्केरीहरूको शिकार गर्दैछ
” कि आतङ्कका पक्षमा लाग
कि आतङ्कका विपक्षमा लाग
तटस्थ पनि नबस ”
विश्वको शक्तिशाली राष्ट्रको शक्तिशाली व्यक्ति
वुस महोदयको आदेश यस्तो रहेको छ
त्यसैले अब, फैसला गर्ने वेला भएको छ
मैले आफूलाई आतङ्कका विरुद्धमा उभ्याएको छु
र म त भन्छु
संसारभरिका मान्छेहरू !
अझ इमान मरेको छैन, विवेक मरेको छैन
मान्छेभित्रको मान्छे मरेको छैन भने
नवजात शिशुहरूको पक्षमा लाग
सालनाल फ्याँक्न नपाएका
सुत्केरीहरूको पक्षमा लाग
युद्ध छल्न – हत्केलामा जीवन लिएर
सिमानामा मर्दै गरेका मान्छेहरू पक्षमा लाग
संसारभरिका मान्छेहरू, आतङ्कका विपक्षमा लाग ।
एउटा मुलुकमा –
उसलाई अपराधी भनेर शङ्का गरेको छ
अनगन्ती निरिहहरूले
मृत्युदण्ड भोगिरहेछन्
जो बाँचेका छन्
युद्धको पीडाले रोइरहेछन्
कति त रूनै नपाई
हत्केलाबाट जीवन धोइरहेछन्
युद्धको लप्कामा लपेटिएर कोक होलो गरिरहेछन्
युद्ध छल्न भागेकाहरू सिमानामा
पसारा परेर – छटपटाएका छन् ।
मान्छेहरू !
उनको मुलुकको धर्ती र आकाश
युद्धपोत र जहाजहरूले भरिएको छ
बमवाडीका आवाजहरूले मान्छेका कान फुटाइरहेछ
मान्छे मर्नु त खेलाँची भएको छ
त्यस मुलुकका नानीहरू, सुत्केरीहरू
नव विवाहित जोडीहरू, बृध्द– बृध्दाहरू
रोगी र विरामीहरू आतङकित हुँदैनन् भने
संसारमा आतङ्क हुदैन
र संसारमा आतङ्कवाद पनि हुदैन
र वुस महोदय ! हैन भने त
संसारमा अरू कोही आतङ्कवादी हुँदैन ।