घाउ दुखेको छ
साथी ! मेरो घाउ दुखेको छ
तिमी भन्छौ – घाउ कहाँ छ ? कहाँ दुखेको छ ?
घाउ छातीमा छ । मुटुमा छ । मस्तिष्कमा छ
जत्र – तत्र छ । सर्वत्र छ । देशभरि छ
चहर्यानइ रहेछ – पोलिरहेछ ।
घाउ छ, तर किन थाहा छैन ?
घाउ छ, तर किन डाह छैन ?
सुनेको थिएँ – एउटाको घाउले – अर्कालाइ पनि पोल्छ
सुनेको थिएँ – घाउको डाह आँखामा पनि बोल्छ
तर, मान्छेका मनहरू किन यतिविघ्न कठोर भए ?
मुटु र मस्तिष्क किन यतिविघ्न जटिल र क्रूर भए ?
मान्छेका मनभित्रको नरम किन निख्रेर गयो ?
किन मान्छे यसरी समवेदनाविहीन भएर गयो ?
प्रश्नहरूले झन डाह थपेका छन्,
घाउ दुखेको छ, चहर्यााएको छ, पोलेको छ,
र अर्को प्रश्न उठेको छ
घाउ त दुख्छ, पोल्छ, डाह दिन्छ
तर के डाक्टरहरूलाई घाउ दुख्छ यो थाहा हुँदैन ?