उनीहरू‚नियतमा खोटै खोटर अरूलाई प्रहार गर्न अनगिन्ती चोटै चोटको भण्डार बोकेरकेही गर्नतयारीमा देखिन्छन्सकृय छन्र अहिले त भत्काउदैछन्घर‚ रहर‚ जीवन र मनभत्काइ रहेछन्धुलो‚ माटो र वनर उनीहरूलाई मज्जा भइरहेछहँसिला भकाएछन्कुरूप भएपनिउनीहरू आफैलाई आफू सुन्दर सुन्दर लागेको छ /घर भत्काउनेहरुफगत घर भत्काउँदैनन्मन भत्काउछन्आस्था भत्काउछन्विश्वास भत्काउछन्मान्छेको ओत भत्काउछन्सियाँल भत्काउछन्निन्द्रा भत्काउछन्मान्छेको भोक भत्काउछन्र शोक फलाउँछन्हो‚ उनीहरूघर सँगै मान्छे भत्काइ…
चेतना शून्य, अन्धकार र अनकन्टार रहेछ त्यति बेला फुएतप्पा । कुरा सुन्दा, शायद निमोनियाँ र डाइरिया भएको थियो, मेरी आमालाई । म ९ महिना र केही दिनको रहेछु । मेरी आमा बित्नु भए छ । दबाइको कुनै चक्की र झोल भेट्नु भएन छ । हुन्थ्यो, त्यस्तै नै । पाँचथरको आरुबोटेबाट बचपनमै विवाह गरेर मेरो बाले…
आमा चेतना शून्य, अन्धकार र अनकन्टार रहेछ त्यति बेला फुएतप्पा । कुरा सुन्दा, शायद निमोनियाँ र डाइरिया भएको थियो, मेरी आमालाई । म ९ महिना र केही दिनको रहेछु । मेरी आमा बित्नु भए छ । दबाइको कुनै चक्की र झोल भेट्नु भएन छ । हुन्थ्यो, त्यस्तै नै । पाँचथरको आरुबोटेबाट बचपनमै विवाह गरेर मेरो…
—– नरेश कुमार बर्मा रहनु भएन । हामीसँग फगत वहाँको स्मृतिमात्र रहेको छ । वहाँले गर्नु भएका असल कामका स्मरणहरू हामी सँग रहेका छन् । त्यसो त अहिले असल काम र योजनाहरू झोक्राएर, छेउ लागेर‚ कुनामा बस्ने समय आएको छ । थाहा छैन, वहाँका असल काम र योजनाहरू कसरी संरक्षित हुने हुन् ॽ आगामी पुस्ताले…
गणेश बहादुर प्रसाईको निधनको समाचारले मलाइ विदेशको भूमिमा स्तब्ध बनायो । म अमेरिकाको क्यालिफोर्नियामा थिएँ । मेरा मित्र गोपाल कुमार बस्नेतले वहाँको फेसबूकमा यो दुःखद समाचार स्टाटसमा लेख्नुभएको थियो । त्यस बखत मेरो मानस पटमा धेरै कुरा आए । गणेश बहादुर प्रसाईको नाम सुनेको, चिनेको देखीको समय र अन्तिम पटक भेट भए सम्मका समयका अनेक…
डा हृषिकेश उपाध्यायले मेरो हातमा च्याप्प समाउनुभयो । कसैगरी भन्नुभयो–”जीवन यस्तै हो, आफु पनि कहिले सम्मलाइ हो ?” मँ सँग कुनै प्रश्न गर्नसक्ने क्षमता थिएन । हामी माइमा अलिक अगाडी पुगेर पर्खेका थियौ । उहाँकी पत्नीको अघिल्लो सोँझ भद्रपुरमा देहान्त भएको थियो । हामी शब पुर्याउनु अगाडी नै त्यहाँ पुगेकाथियौ । यसपछि उहाँको छेउमा पर्ने हिम्मत…
प्रेमप्रसाद भट्टराईजीले एउटा पाण्डुलिपि हेरेर केही लेखिँदिन भन्नुभयो । पाण्डुलिपि पढ्न पाउने अवसर ठानेर मैले सहजै स्विकार गरेँ । गोपाल काफ्लेजीले ल्याइ दिनुभएको पाण्डुलिपि लकडाउन भए पश्चात् नयाँ किताब पढ्न नपाएको समयमा रमाइलो मानेर पढेँ । यति सम्म ठीक थियो । अब यस बारे केही लेख्नु पर्दा भने मलाइ फलामको चिउरा चपाउनु जस्तै भएको छ…
आजकल आत्मकथा लेख्ने र प्रकाशन गर्ने हरुको लर्को लागेको छ । पद, प्रतिष्ठा र व्यवसायमा रहेर निवृत्त भएका मानिसहरूमा यस्तो रुची बढेको छ । पुस्तक पसलहरूमा आत्मकथाका पुस्तकहरू टन्न पाइन्छन् । सेवा निवृत्तहरू जो सँग सम्पन्नता पनि छ र फुर्सद छ, उनीहरू आत्मकथामा बग्न रुचाउँछन् । अझ छद्म लेखन ( घोष्ट राइटिङ् ) को प्रयोग…
आँखीझ्यालवाटः चूमरेको कुनो लीला उदासीः व्यक्ति एक: व्यक्तित्व अनेक हेम अधिकारी(पूर्व प्रलेस अध्यक्ष) जीवन यात्रामा सबैका आ–आफ्ना पदचिन्हहरु बन्दै जाँदा रहेछन् । ती चिन्हहरु कतिका सार्वजनिक हुन्छन् र तिनले अभौतिक रुपमा पनि उसलाई बँचाइरहन्छन् । कतिका चांहि ती निजी मात्र हुन्छन् अनि भौतिकसंगै विलाएर जान्छन् हराएर जान्छन् । पहिलो वर्गका व्यक्तिहरु समाजका लागि पनि बाँचेका…
जसले तिम्रो आर्जन गरे जसले तिम्रो मुलुक बनाएर तिमीलाई दिए सुन,! उनले सुन्दर नेपाल खोस्न चाहेका थिए असफल भए उनले जाल गरे, झेल गरे, युद्ध गरे तर लिम्पियाधुरा, लिपुलेक, कालापानी र टीङ्कर लीन सकेनन् काङ्गडा, सतलज, दार्जिलिङ र टीष्टा लुटेर त्यसलाई ‘सुगौली सन्धि भने ‘ त्यो गरे पनि तर ओ ! भारतीय भाइ ! इतिहास…
